मेरो त्यो एक हप्ते प्रेम!!!!

जिन्दगीका कतिपय पलहरू लुकेको असाधारणता बोकेर आउने गर्छन्। तर, मैले एक हप्ता जो साँचो प्रेमको सपना देखेँ, त्यो असाधारणता पलायन भएको झल्कनामा बदलिए। एक हप्ता – यो छोटो, सानो समय, तर यो मेरो हृदयमा अनगिन्ती यादहरूको भारी बोकेर गयो।

उसको हाँसो, उसका आँखाका चिजहरू, जसले मेरो संसारलाई हर्षित र अजनबी सहरलाई आफ्नै ठाँउ बनाएको थियो। एक हप्ता एक अर्कासँग सामाजिक संजालमा कुरा गरेर बिताउनु, सँगै हाँस्नु – ती पलहरू जस्तो अनमोल थिए, जस्तो हरेक दिनलाई सँगै बाँड्न चाहन्थें। तर, उसले भनेको कुरा मलाई भन्नै मन लागेको थिएन – “मलाई  के थाहा, यो के एक सपना हो?”

हुनसक्छ, त्यो वाक्य साँच्चिकै अर्थमा साँचो थियो। मलाई लाग्यो, म संसारको सबैभन्दा भाग्यशाली मानिस थिएँ। तर, अब, एक हप्तापछि, म एउटा खाली स्थानमा उभिएको छु। सबै ती मीठा यादहरू जताततै फैलिएका छन्, तर उसलाई फिर्ता ल्याउन सक्दिनँ।

एक हप्ते प्रेम, त्यो झल्कनामा भासिने प्रेम, तीतो अनुभवको रूपमा मेरो मनमा बाँचिरहेको छ। उससँग हर्ष र वेदनाका बीच हिँडेको यात्रा अन्त्य भएको छ, तर ती यादहरूले मेरो मनलाई सधैँ छोइरहने छन्।

त्यो प्रेमको बारेमा जसले मलाई सपना देखायो र अन्ततः मलाई आफैंसँग मात्र छुट्यायो। प्रेम कस्तो हुन्छ, यो थाहा पाएर पनि, कहिले काहीँ त्यसलाई थाहा पाइने समयसँगै बित्न नपाइने कुरा जान्दा, एक हप्ते प्रेमले मसँग अब केवल चुपचाप, गहिरो सम्झनाको रूपमा बाँच्न छोड्यो।